sen küsüp giderken bir çift sözüme
sessizce karşıma çıktı yalnızlık
pişmanlık hissiyle yanan yüzüme
beter ol der gibi baktı yalnızlık
......
ne kadar hasretsem bir tebessüme
o kadar muhtacım son nefesine
ruhumda beliren her hevesime
bir hüsran perdesi çekti yalnızlık
......
cemal Safi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder